Karel Kersten, zoon van Jan (1876) is als journalist begonnen om de geschiedenis van het varen vorm te geven op Schuttevaer, de krant waarmee de familie groot is geworden. De titel ervan is Schippersz, en wordt soms geplaatst op de Facebookpagina van Damco, de gevoelige snaar van Karel die een aantal jaar bij die inmiddels verdwenen rederij heeft gewerkt.
0 Comments
Op 25 mei 2018 zijn de "regels" voor het gebruik van persoonsgegevens gewijzigd. Hoewel we deze website alleen gebruiken om informatie over de familie Kersten te verspreiden zou het kunnen dat er gegevens opgekomen zijn die er in het licht van de nieuwe wetgeving niet op zou moeten staan. In dat geval graag even een mailtje sturen (via de knop in de kop van deze site) en dan zorg ik dat het gegeven accuut aangepast wordt.
Een berichtje van een tante leverde boeiende informatie op over een creatieve nicht. Dat is toch een verrassende kant van het bijhouden van deze site. Anna Kersten is het pseudoniem van een vrouw die met deze bundel haar literaire debuut beleefd. In het dagelijks leven is zij schrijfster van songs, zangeres en producer van muziek. Zij reist al sinds jaren over de wereld als musicus/technicus met diverse muziekensembles en schrijft (nog niet gepubliceerde) dagboeken en gedichten waarvan hier acte. Werk: Het uiteengaan van de tweezaamheid. Vandaag hadden we een bijeenkomst van de leesclub van de familie. Daar kwam Dit zijn de namen van Tommy Wieringa ter sprake. Wat ook ter sprake kwam was het ontbreken van historisch besef in de familie. Waarom zijn we niet trots op de naam, waarom springen we zo slordig om met het erfgoed, de cultuur, de creativiteit, de muziek die onze familie rijk is? Vandaag hebben we afgesproken dat we een kleine bibliotheek starten, in de boerderij bij Corrie Kersten in Reek. Met daarin de boeken die we bespreken, maar ook de aantekeningen en opmerkingen van de lezers. Zou het een begin worden worden van een klein historisch besef, het culturele erfgoed van de familie Kersten? Soms blijft er een ogenblikje over om dingen te sorteren, af te werken en daarheen te brengen waar het thuishoort. Zo vond ik daar vandaag een kort levensverhaal van Jan Kersten, op de foto hiernaast de tweede van links. Zo mooi dat ik het snel op zijn pagina heb gezet! Op 26 mei 2013 is het weer zover: een kleine bijeenkomst voor de nazaten van de Marie Kersten Kuijpers en Jan Kersten. Het eventje vindt plaats in de voormalige notariskamer van de Notaris in Schaijk. We beginnen vanaf 15:00 uur, en na 18:00 is het afgelopen. Degenen die daarnja nog een hapje willen eten kunnen dat daar ter plaatse doen. Tot nu toe heeft elschts een enkeling een instrument meegenomen, dus kun je nog steeds één van de eersten zijn die dat doet en de zaak een beetje opfleurt. De voorzuitzichten zijn niet denderend, dus waarschijnlijk zal het een kleine (maar fijne) opkomst worden. Hopenlijk tot 26 mei! Zo heel af en toe komt er nog een dichtwerkje binnendwarrelen, soms zelfs nog van de oudste nog levende Kersten- generatie. Maar het wordt heel bont als daarop een ander lid van die generatie zich geroepen voelt om zijn gevoelens toe te vertrouwen aan het immer geduldige papier. Allemaal HIER te lezen! Uit intens intern familieoverleg van de nu oudste generatie is de wens naar voren gekomen om de volgende bijeenkomst te houden op 27 mei 2012, de geboortedag van Marie Kersten- Kuipers.
Ditmaal in de Wilhelminaherberg in Oss, Spoorlaan 56. 15:00 uur tot 18:00, met aansluitend voor de liefhebbers de mogelijkheid om te eten. Geef het vast door! Karel, jongste zoon van Marie en bedreven schrijver, stuurde onderstaand verslag:
Herinneringen aan De Notaris We leefden allemaal nog en daarop is menig glas geheven, bij mijn moeder op haar flat. De liefhebbende zonen en zwagers dronken, rond op de tong, uit een vierkante fles: jonge Bokma. Toen die op zekere zondagochtend niet helder maar lichtbruin in het kelkje klokte, moest mijn moeder kleur bekennen. Ze had per abuis geen goedkope jonge jenever gekocht om over te gieten in die vierkante fles, maar goedkope oude. Pijnlijk? Welnee! Wat mijn moeder ook voor bocht voor ons kocht, geschonken uit die vierkante fles bleef het altijd rond op de tong. (Wie niet begrijpt waar dit over gaat is te jong om erover mee te praten, sorry hoor...) Bij De Notaris in Schayk stond een plank lege flessen Notaris v.o., een chique borrel. Zo chique hebben wij op de flat dus nooit gedronken. Ze bracht bovenstaand verhaaltje in herinnering. Ik vertel het voor Han, als voorschot op meer. En als dank voor de organisatie van de Kersten-nieuwjaarsborrel 2012. Bij een volgende gelegenheid (1 april?) verwachten we wel dat jullie niet (bijna) allemaal vertrekken, als wij aanschuiven. Ja okay, we komen dan wel iets eerder... Liefs en weer gegroet, Karel (van Annemarie). Om elkaar eens te kunnen ontmoeten voor een vrolijke gelegenheid organiseren Ton, Liesbeth, Renata en Han op 7 januari 2012 een nieuwjaarsborrel.
Plaats: Eetcafe de Notaris in Schaijk. Tussen 14:00 en 18:00 uur. Mogelijk om aansluitend te eten, een afgesproken Hollandse hap of niet te duur a la carte. Graag aanmelden via: [email protected] |
Web beheerder
Han Kersten (1950), van Antoon (1924) van Jan (1876) Archives
June 2018
Categories
All
|