Karel Kersten
geboren: 27 januari 1943 in Oss
Voornamen: K M
19 jan 2008, 03:53 - OSS/ZUTPHEN - Hij had er een fantastische jeugd. Eentje waar hij met groot genoegen op terugkijkt.De stad Oss ligt Karel Kersten (74), journalist in ruste, nog immer na aan het hart. Het is zijn geboortestad. Alleen al daarom. En hoewel hij het merendeel van zijn leven elders heeft doorgebracht, geldt Oss als een vast ankerpunt. Kersten: "Je weet wat je aan Oss hebt. Het is een stad zonder poeha, waar ik me nog steeds bijzonder thuis voel. Ik vind de mensen er aardiger dan in veel andere steden."
De oud-journalist kan het schrijven niet laten en beschreef zijn eerste vijftien levensjaren in de serie 't Menneke, waarvan vandaag de eerste aflevering verschijnt. "Die eerste vijftien jaar zijn natuurlijk heel vormend voor mijn leven geweest. In die jaren word je als mensen gekneed tot wat je later wordt. Dat kan ik vaststellen nu ik gezien mijn leeftijd meer terug dan vooruit kijk. Ik heb nu de tijd om terug te denken en het is mooi om over die jaren te schrijven. Volgens mij herkenbaar voor heel veel mensen."
In de serie 't Menneke die vanaf vandaag wekelijks in het Brabants Dagblad verschijnt, schrijft schipperszoon Kersten over allerlei situaties en voorvallen in zijn prille jeugdjaren. Hij verhaalt over zijn vriendjes, school en kerk. Maar ook over zijn dwaaltochten door het Oss van net na de Tweede Wereldoorlog. "Het is een levensechte beschrijving van een mannetje dat in Oss leeft en van alles meemaakt. Elke situatie is ook controleerbaar. Ik zou het mooi vinden als mensen er op gaan reageren."
Op zijn jongensjaren kijkt Kersten met graagte op terug. "Als jongste van vijftien kinderen had ik het meer dan prima. Ik kan me geen ellende herinneren. Bij ons was het vanwege dat grote huishouden altijd levendig en gezellig. We hadden heel veel feesten, alleen al vanwege al die verjaardagen. Ik werd ook heel erg verwend. Mijn zussen namen het altijd voor me op en deden alles voor me. Ik hoefde bij wijze van spreken mijn eigen veters nog niet te strikken."
Karel Kersten ging eerst naar de Pastoor Bloemschool, later naar de school van de Fraters in de Koornstraat en uiteindelijk naar het Titus Brandsma Lyceum. "Ik spijbelde veel en was altijd met vriendjes buiten aan het spelen. Onze wereld bestond uit de Vlashoek, een stukje van hoogstens een paar vierkante kilometer. Het was voor ons al een hele reis als we het spoor over trokken. Of speelden in de polder, op de hei of bij het Gielekeswoud. Naar de grote stad, Den Bosch in mijn geval, gingen we alleen als ik een nieuwe jas moest hebben. Maar ons moeder moest dan wel mee. Voor de rest was het vooral Vlashoek."
Goede herinneringen bewaart Kersten ook aan het zwembad aan de Macharenseweg, het schaatsen op botjes op het ondergelopen veld bij O.S.S., het voetballen bij Margriet, het roken van stiekeme sigaretjes in de stationsrestauratie, kijken naar filmster Roy Rodgers in Luxor, sjoelen in het patronaat, fietsbanden werpen om lantaarnpalen of vuurtjes stoken op de hei. "Alles wat een jochie allemaal deed. Mooi om over te mijmeren en te schrijven."
Kersten komt nog steeds met regelmaat in Oss. Hij heeft er nog zes zussen en een broer wonen bij wie hij frequent op bezoek komt. En hoewel hij er bijna vijftig jaar niet meer gewoond heeft, weet hij er nog steeds de weg. Straten als Pastoor Bloemstraat, Koornstraat of Molenstraat roepen nostalgische gevoelens en warme herinneringen op.
Kersten: "Zaken lopen zoals ze lopen. Ik woon met veel genoegen in Zutphen aan de IJssel, maar ik zou best nog in Oss kunnen wonen. Oss is natuurlijk erg veranderd en veel groter geworden, maar het lijkt nog steeds wel op de stad uit mijn jeugd."
Voornamen: K M
19 jan 2008, 03:53 - OSS/ZUTPHEN - Hij had er een fantastische jeugd. Eentje waar hij met groot genoegen op terugkijkt.De stad Oss ligt Karel Kersten (74), journalist in ruste, nog immer na aan het hart. Het is zijn geboortestad. Alleen al daarom. En hoewel hij het merendeel van zijn leven elders heeft doorgebracht, geldt Oss als een vast ankerpunt. Kersten: "Je weet wat je aan Oss hebt. Het is een stad zonder poeha, waar ik me nog steeds bijzonder thuis voel. Ik vind de mensen er aardiger dan in veel andere steden."
De oud-journalist kan het schrijven niet laten en beschreef zijn eerste vijftien levensjaren in de serie 't Menneke, waarvan vandaag de eerste aflevering verschijnt. "Die eerste vijftien jaar zijn natuurlijk heel vormend voor mijn leven geweest. In die jaren word je als mensen gekneed tot wat je later wordt. Dat kan ik vaststellen nu ik gezien mijn leeftijd meer terug dan vooruit kijk. Ik heb nu de tijd om terug te denken en het is mooi om over die jaren te schrijven. Volgens mij herkenbaar voor heel veel mensen."
In de serie 't Menneke die vanaf vandaag wekelijks in het Brabants Dagblad verschijnt, schrijft schipperszoon Kersten over allerlei situaties en voorvallen in zijn prille jeugdjaren. Hij verhaalt over zijn vriendjes, school en kerk. Maar ook over zijn dwaaltochten door het Oss van net na de Tweede Wereldoorlog. "Het is een levensechte beschrijving van een mannetje dat in Oss leeft en van alles meemaakt. Elke situatie is ook controleerbaar. Ik zou het mooi vinden als mensen er op gaan reageren."
Op zijn jongensjaren kijkt Kersten met graagte op terug. "Als jongste van vijftien kinderen had ik het meer dan prima. Ik kan me geen ellende herinneren. Bij ons was het vanwege dat grote huishouden altijd levendig en gezellig. We hadden heel veel feesten, alleen al vanwege al die verjaardagen. Ik werd ook heel erg verwend. Mijn zussen namen het altijd voor me op en deden alles voor me. Ik hoefde bij wijze van spreken mijn eigen veters nog niet te strikken."
Karel Kersten ging eerst naar de Pastoor Bloemschool, later naar de school van de Fraters in de Koornstraat en uiteindelijk naar het Titus Brandsma Lyceum. "Ik spijbelde veel en was altijd met vriendjes buiten aan het spelen. Onze wereld bestond uit de Vlashoek, een stukje van hoogstens een paar vierkante kilometer. Het was voor ons al een hele reis als we het spoor over trokken. Of speelden in de polder, op de hei of bij het Gielekeswoud. Naar de grote stad, Den Bosch in mijn geval, gingen we alleen als ik een nieuwe jas moest hebben. Maar ons moeder moest dan wel mee. Voor de rest was het vooral Vlashoek."
Goede herinneringen bewaart Kersten ook aan het zwembad aan de Macharenseweg, het schaatsen op botjes op het ondergelopen veld bij O.S.S., het voetballen bij Margriet, het roken van stiekeme sigaretjes in de stationsrestauratie, kijken naar filmster Roy Rodgers in Luxor, sjoelen in het patronaat, fietsbanden werpen om lantaarnpalen of vuurtjes stoken op de hei. "Alles wat een jochie allemaal deed. Mooi om over te mijmeren en te schrijven."
Kersten komt nog steeds met regelmaat in Oss. Hij heeft er nog zes zussen en een broer wonen bij wie hij frequent op bezoek komt. En hoewel hij er bijna vijftig jaar niet meer gewoond heeft, weet hij er nog steeds de weg. Straten als Pastoor Bloemstraat, Koornstraat of Molenstraat roepen nostalgische gevoelens en warme herinneringen op.
Kersten: "Zaken lopen zoals ze lopen. Ik woon met veel genoegen in Zutphen aan de IJssel, maar ik zou best nog in Oss kunnen wonen. Oss is natuurlijk erg veranderd en veel groter geworden, maar het lijkt nog steeds wel op de stad uit mijn jeugd."